Alanya Günlükleri

I

Bir bereket tanrıçası gibi geldin kadınım
 Sepetinde peynir, ekmek ve suyla
 Akdeniz gibi çırpınıyordu eteklerin
 Gözlerinde tuz ve mavilikler

Bir bereket tanrıçası gibi geldin kadınım
 Vaadiyle yakın mutlulukların
 Uzak denizlerin çağırışıyla

Sonra sessizlik ve çiçekler kapladı her yanı
 Kuşların ötüşlerinde ışıktan damlalar
 Yaprakların birbirine dokunuşunda
 Bizi aşka çağıran sözcükler var

Bir bereket tanrıçası gibi geldin kadınım
 Çatlayan narlar, taşan ırmaklar
 Ve kanımı köpürten bir salınışla

II

Derinde, azıcık derinde
 Hüzün var
 İçimdeki derin fay
 Sızlıyor dokununca

Ama rüzgar, diliyle,
 Yaraları iyileştirmede ustadır
 Ve Akdeniz
 Tuzuyla…

III

Çiçeklerin derin rüyasını
 Bozamaz bir arının konuşu bile
 Tıpkı öyle, bir yaz gününün
 Büyüsündeyiz seninle

Bir çocuk ağlıyor, bir sandal
 Usulca ayrılıyor kıyıdan
 Fesleğen kokusu dağılıyor
 Öptüğüm parmak uçlarından.

Denizin bitimsiz uğultusu
 Yoğunlaştırıyor sessizliği
 Uzanmak otlara yüzükoyun
 Ve susmak..bir ağaç gibi…

IV

Tanıdığım bir deniz tutulması bu
 Çok eski zamanlardan
 En uzak çocukluğumdan belki
 Belki dünyaya geldiğim an

Tanıdığım bir baş dönmesi bu
 Bana gözlerinden yansıyan
 Mücevher gözlerinin
 Gizemli ırmaklarından

Tanıdığım bir yürek çarpıntısı bu
 İçimde yükselip duran,
 Bedenlerimiz birleştiğinde
 Güneşi bir daha tutuşturan…

V

Denizi kadına benzeten
 Dizeler anımsıyorum…
 Oysa
 Olanca gücüyle
 Karaya yüklenen
 Dalgalarda
 Erkeği görüyorum ben..
 Köpükler saçarak
 Tenine toprağın
 Çekilen geriye..
 Bir an esrik ve şaşkın,
 Sonra yine
 Saldıran
 Yeni bir güçle…

Ya da bitkin
 Gelgitlerden
 Uyuklayan;
 Toprağın
 Ayaklarının dibinde..

Topraktır
 Dişi olan;
 Bir rahim gibi
 Güçlü, kıpırtısız
 Doyumsuz
 Beklemede…

Gece denizi,
 Yükselip alçalan dalgalar,
 Erkeğin çırpınışlarını
 Ve gülünç kibrini anımsatan,
 Bu bitimsiz
 Birleşmede…