Beni Öp  Sonra Doğur Beni

şimdi
 utançtır tanelenen
 sarışın çocukların başaklarında.

ovadan
 
 gözü bağlı bir leylak kokusu ovadan
 çeviriyor o küçücük güneşimizi.

taşarak evlerden taraçalardan
 
 gelip sesime yerleşiyor.

sesimin esnek baldıranı
 sesimin alaca baldıranı.

ve kuşlara doğru
 fildişi rüzgarın tavrı.
 
 dağ güneş iskeleti.

tahta heykeller arasında
 denizin yavrusu kocaman.

kan görüyorum taş görüyorum
 
 bütün heykeller arasında
 karabasan ılık acemi
 – uykusuzluğun sütlü inciri –
 kovanlara sızmıyor.

annem çok küçükken öldü
 beni öp, sonra doğur beni...

*