Şartlı Tahliye

acılar kaygan yazılır
 
 suların seviştiği taşların üzerine
 
 çok iz unutulur kapı kollarında
 
 ellerin bilmediği

sofrasına kabul etmeyen
 
 kurdun diş gıcırtıları arasında
 
 günlerdir çırpınıyorum
 
 eteğimdeki cin atomları parçalandı

kaybettiğim sorulara cevap arıyorum
 
 aklımı duyguların arka odasına saklayıp
 
 bütün felsefelere çözümsüzlüklerimle çözülüyorum
 
 parmak uçlarıma bağlanmış dizeler
 
 çoktan ipini kopardı
 
 acımasızca kırbaçlıyorum kendimi
 
 sen misin atları şaha kaldıran
 
 ayvaz çocuk

kışa sakladığım cümleleri
 
 bahar da sarıp içiyorum
 
 gün görmemiş imge yontularının arasında
 
 başlangıcı nerde, bitişi nerde bu kaybın
 
 bakıyorum, kanı çekilmiş bütün sözcüklere
 
 günün sonunda
 
 ben basit sözlerin sıradanlığına kalıyorum
 
 etimin burkulması için bu bir şartlı tahliye
 
 annemin bilmediği el kapısında

Arsen Everekliyan