Ay Vurunca Yüzüme

Bu böyle bir şiir işte
 
 Ay girince geceye
 
 Bu şiirde bakır yeşil
 
 Çuha, delik deşik lekeli masalarda
 
 İhtiyarlar en kimsesiz ihtiyar
 
 Kahveler nargilesiz

Bu şiirde çatanalar denizsiz
 
 Çocukların gözü pamuk helvacılarda
 
 Kadınların kocaları haylidir işsiz

Badem çiçekleri kırağı pası
 
 Bahar ayaksız elsiz
 
 Sıkıyönetim gecesinde bir yüzün kalmış
 
 Çırılçıplak
 
 Kimliksiz

Bu şiirde aşk
 
 Yüzümde unuttuğun utanmasız bakışın
 
 Mor kumlarda çürümüş deniz kabuğu
 
 İkindi güzlerine düşürdüğün bir tarih

Bu böyle bir şiir işte
 
 Ay vurunca yüzüme