
Fikret KUŞÇUOĞLU
* Bir tebessüm, bir müjde bekliyorum her akşam Ne zaman kapım çalsa, sen geldin sanıyorum Anıları peş peşe, ekliyorum her akşam Ne zaman gözüm dolsa, sen sildin sanıyorum
Yadigâr kaldı şimdi, yârin bir çift busesi Çınlıyor kulağımda, hüzünlü buruk sesi Vuslat hayali kurmak bir züğürt tesellisi Ne zaman dost arasam, sen kaldın sanıyorum
Ömürden saymıyorum, sensiz geçen her günü İçimde gizliyorum, bir yangının külünü Çaresi yok bu aşkı, bir çözümü mümkünü Ne zaman yüzüm gülse, sen güldün sanıyorum
Hayallerim düşlerim, hepsi kalmış yarına Bir yığın hüzün dolmuş bu ömrün baharına Mahkûm olduk bir kere, gözlerin esrarına Ne zaman hazan olsa, sen soldun sanıyorum
Ateşteyim küldeyim, ıpıssız bir çöldeyim Yangındayım seldeyim, gönüldeyim teldeyim Uzatma şu hasreti, perperişan haldeyim Ne zaman uykum kaçsa sen böldün sanıyorum
Şiirle resmin uyumu çok hoş olmuş...