Ne Zormuş İnsan Olmak

NİYAZİ UYAR

*

Ne zormuş insan olmak.

İnsanlar ölüyor bak,

Açlıktan, hastalıktan.

Bak savaş meydanlarına

Hiç görmediği canlara

Ölüm yağdırmakta.

Ne zormuş insan olmak,

Bak duvar diplerinde

Titremekte soğuktan sabi sübyan

Evsiz ocaksız.

Yere batsın insanlığınız,

Cehennem olup gidin,

Gark olun!

Yerin yedi kat altına,

Ne zormuş insan olmak.

Olunca yüreğinde sevgi,

İnsan olmaktır bunun adı,

Zordur insan olmak,

Yanarsın anaya babaya,

Yanarsın eşe dosta

Evlada...

Hele evlada,

En çok ona yanarsın!

Ne zormuş insan olmak.

Kimin kimsenin olmadığı yerlerde,

Ağzını doldura doldura

Küfür edesin gelir,

İhanetin cephesine,

Ağzını doldura doldura küfür edesin gelir,

Savaşı icat edene.

Ne zormuş insan olmak,

Hakikaten ne zormuş insan olmak…