KORKU DAĞLARI BEKLER

Niyazi UYAR

*

Kaç yıl, kaç asır, geldi geçti.

Kim bilir, daha ne kadar geçecek?

Tüketemediniz, öldüre öldüre.

Yoruldunuz öldürmekten,

Biz tükenmedik, siz yoruldunuz

Dünya dönüyor diyen Galileo’yu,

Özgürlük diyen Sokrat’ı,

Mahkum ettiniz.

Dönmüyor mu dünya,

Su ve hava gibi aziz değil mi özgürlük?

İşte böyle,

Korku dağları bekler!

Korkaktır hainler,

Korktukça dar ağaçları kurar,

Korktukça asar,

Astıkça korkar,

Korktukça azgınlaşır!

“Bir gider bin geliriz,

Bizi vurmak kurtuluş mu,” demişti ya

Hasan Hüseyin'imiz,

Biz öyleyiz…

Korktukça azdınız,

Nesimilerin derisini yüzdünüz,

Mansurları,

Pir Sultanları,

Dara çektiniz.

Korktukça kan döktünüz,

Kan döktükçe,

Kana boyandı dişleriniz

Kan damladıkça dişlerinizden,

Daha çok korktunuz,

Korktukça, kan döktünüz, kan döktükçe,

Yoruldunuz.

Siz tükendikçe biz çoğaldık!

Balgatlar,

Mamaklar,

Madımaklar,

Taksimler,

Maraşlar…

Çoğalttı bizi.

Korktukça kan döktünüz,

Kan döktükçe tükendiniz,

Tükendikçe,

Koca koca mahpus damları yaptınız.

Korku dağları bekler!

Katliamla karılınca mayanız,

Ağaçları,

Doğayı,

Denizleri…

Katlediyorsunuz boyuna!

Eylül 2024 / SAlihli