ışıkları yanan kente doğru.
akışında çakılın ve kumun
yaz yağmuru yağar üzerime, hayatıma
yağmadan kaçmakta baştan sona.
huzurum orada dağılan sisin içinde
bu uzun kıvrımlı eşikleri aşındırmayı bıraktığım zaman
ve yaşadığımda açılıp kapanan
ne yapardım bu dünya olmadan yüzsüz, ilgisiz
ve sonlanacak her anın, dökülecek boşluğuna cehaletin
ki, yutar gövdeyi ve gölgeyi en sonunda.
ne yapardım içinde mırıltıların öldüğü bu sessizlik olmadan
resimler, imdada doğru, aşka doğru
safralı tozların üzerinde tırmanan.
ne yapardım ne yaptıysam onu dün ve daha önceki gün
ölüm ışığımdan bakışlarla arıyorum
kendiminkine benzer bir ayaklığı, uzakta
tüm yaşayanların girdabında
gizlenmişliğimi saklayanda.
ve yağsın yağmurlar mezarına,
üzerime, ilk ve son kez beni sevenin yasını tutup
eğer bir gün susarsam
Eğer bir gün susarsam, bu artık söylenecek hiçbir şey kalmadığı içindir; her şey söylenmiş, hiçbir şey söylenmemiş olsa bile.
Kendimi öldürmeyi hiç düşünmedim ama, sessizce yok olup gitmeyi hayal ettim defalarca. İşte öyle anlarda sözcüklerim gözyaşlarım oldular. Ertelenmiş umutların arasında ne kadar dayanabiliyorsa insan ben de o kadar dayandım. Varoluşu düşünüp dururken anladım ki, düşünerek değil, acı çekerek var olabiliyor insan...
(13 Nisan 1906, Foxrock - 22 Aralık 1989 Paris)
İrlandalı yazar, oyun yazarı, eleştirmen ve şair. 20. yüzyıl deneysel edebiyatının önde gelen yazarlarından biridir. James Joyce'un takipçisi olduğu için "son modernistlerden", daha sonraki pek çok yazarı etkilemiş olduğu için de "ilk postmodernistlerden" biri olarak değerlendirilir. Beckett ayrıca, Martin Esslin'in "Absürt Tiyatro" olarak adlandırdığı akımın en önemli yazarı sayılmaktadır. Eserlerinin çoğunu Fransızca ya da İngilizce yazıp, diğer dile kendisi çevirmiştir. En bilinen eseri Godot'yu Beklerken'dir.
Eserlerinde hayatın anlamsızlığını, gülünçlüğünü tarif etmeye çabalamış, sessiz, takıntılı ve yalnız bir yapıya sahip, Martin Esslin’in Absürt Tiyatro olarak adlandırdığı akımın en önemli yazarı olarak da bilinen İrlandalı yazar Samuel Beckett, kendi sözcüklerinin ağırlığında bir yazardır.
Beckett, dizginlenemez hiçlik duygusuna karşın, “Hep denedin, hep yenildin. Olsun. Gene dene, gene yenil. Daha iyi yenil.” diyebilen, İkinci Dünya Savaşı’nda Fransızların Nazilere karşı örgütlediği direnişe destek verecek kadar eylemci ve mücadeleci kişiliğe sahip bir yazardır.
Samuel Beckett, bu dünyanın anlamı peşinde koşmuş insanlardan biri olarak şu sözleri söylemekten de geri durmamıştır;
“Bu dünyanın anlamı olduğu aslında bizim bir kuruntumuz. Biz bu dünyanın, bu dünya üzerinde yaşayan bizim yaşamlarımızın bir anlamı olduğunu varsayıyoruz, ama aslında böyle bir anlam yok. Bu anlam arayışı bizim dünya üzerinde kendi varoluşumuzu anlamlı kılma çabalarımızın bir uzantısı. Biz böyle bir anlamı bulmaya zorunluyuz, yoksa anlamsız olduğunu kabul edersek her şeyin, bu saçma varoluş durumuna katlanamayız, yaşam bizim için bir cehennem halini alır, nitekim de bu yakıcı sorunun peşine düşenlerin yaşamları bunaltıcı bir cehennemdir.”
17 Temmuz1989 yılında ikinci eşi Suzanne’nin ölümü ile sarsıldı; aynı yılın aralık ayında ise kendisi vefat etti. Çift Pariste, Montparnasse adlı bir mezarlıkta gömülüdür ve aynı mezar taşını paylaşmaktadır.
ÖDÜLLERİ
1961 Uluslararası Yayıncıların Formentor Ödülü
1969 yılında Nobel Edebiyat Ödülü
Tiyatro
Eleutheria (1947; yayımlanması 1995)
Godot'yu Beklerken (En attendant Godot) (1952)
Sözsüz Oyun I (1956)
Sözsüz Oyun II (1956)
Oyun Sonu (Fin de partie) (1957)
Krapp'ın Son Bandı (1958)
Fragment de théâtre I (1950'lerin sonlarında)
Fragment de théâtre II (1950'lerin sonlarında)
Mutlu Günler (1960)
Oyun (1963)
Geliş ve Gidiş (1965)
Soluk (1969)
Ben Değil (1972)
Bu Kez (1975)
Adımlar (1975)
Solo (1980)
Beşik (1981)
Ohio Doğaçlaması (1981)
Felaket (1982)
Ne Nerede (1983)
Radyo
Tüm Düşenler (1956)
From an Abandoned Work (1957)
Korlar (1959)
Eski Şarkı (1960)
Radyo Oyunu Taslağı I (1961)
Radyo Oyunu Taslağı II (1961)
Sözler ve Müzik (1961)
Cascando (1962)
Televizyon
Sinema
Roman
Dream of Fair to Middling Women (1932; yayımlanması 1992)
Murphy (1938)
Watt (1945; yayımlanması 1953)
Mercier ile Camier (1946; yayımlanması 1970)
Molloy (1951)
Malone Ölüyor (1951)
Adlandırılamayan (1953)
Acaba Nasıl? (1961)
Kurgu dışı
Kısa roman (novella) ve Öykü
Aşksız İlişkiler (1934)
The Expelled (1946)
The Calmative (1946)
The End (1946)
Hiç İçin Metinler (1954)
Le Dépeupleur (1971)
First Love (1973)
Fizzles (1976)
Compagnie (1979)
Mal vu mal dit (1981)
Worstward Ho (1984)
Stirrings Still (1988)
Şiir
Whoroscope (1930)
Echo's Bones and other Precipitates (1935)
Collected Poems in English (1961)
Collected Poems in English and French (1977)
What is the Word (1989)
Çeviri
Negro: an Anthology (Nancy Cunard, editör) (1934)
Anna Livia Plurabelle (James Joyce, Fransızca çeviri Beckett ve diğerleri) (1931) Anthology of Mexican Poems (Octavio Paz, editör) (1958)
The Old Tune (Robert Pinget) (1963)
What Is Surrealism?: Selected Essays (André Breton) (çeşitli kısa parçalar toplamı)
Derleyen : Zeliha AYDOĞMUŞ
Kaynak : Antoloji, Vikipedi, Türkedebiyatı, Leblebitozu
