Zeliha AYDOĞMUŞ
*
Ablukadan kurtulmuş
Şiirler çözüyorum
Kalınlaşmakla kalmayıp kırışan gönümden
Kurak yağmurlar geçiyor
Susuyor, ama hep susuyorlar
Neden!
Sonra
Fırtınaya tutulmuş deniz gibi çırpınan eski bir yüreği
Söküyorum yerinden
Henüz avuçlarımda
Henüz atmayı unutmamışken
Ölü yaşamlardan sıyrılmaya çabalanan son demden
Koşup geliyor sözcük öbekleri
Mektuba döşeniyorum
Önce yersiz yurtsuz acılar sızlayıp geçiyor kalemimden
Tarih : Dün çözülür çözülmez sonra diye bir düşten
Topumuzda çoğul,
Oğul oğul aymaz
Kocaman bir boşluk
Diye yazmışken
Dünden olma
Yarından doğma ben
Susulacak yerde konuşmak
Konuşulacak yerde susmak gibi büyük bir yanlışa yuvarlanıyorum
Siz de
Neden!
Namazı kılınmayan ezanla
Ezanı okunmayan bir namaz arasına sıkıştırıldığımızı
Bilsem de pes etmiyor
Yapıştırıyorum pulunu
Uyanmayı hep unutuyor
Görülmüştür mührü seher vaktinden
Kırk taş attım suya
Kırkıncı da soydum, yıkadım
Ve uyandırırken bilmem kaçıncı uykundan
Topladım pılını pırtını
Kopardım seni dünden
İsa'dan ya da Hicretten öncesi
ve tüm sonralar dahil
Zaman
O benimle
Tüm başlangıçlar ve bitişler
Zaman
O bizimle ilgili
Son söz
Öğrendim
Bildim
Ben seni daha yeni
Ben seni yarın sevdim
Ne var ne yok çözüp dünden
Comments