DOĞAL MUTLULUK

Fuat ÖZGEN

*

Işık vurdu, uyandı

Pencereye dayandı

Hava güzel, dedi

Yüz kasları gevşedi

Kahvaltıyı kapıda istedi

Salatalık kokusunu içine çekti

Bir süre kapıda durdu

Güneşin ısıttığı sandalyeye oturdu

Çayından bir yudum aldı

Çevrenin güzelliğine daldı

Kedisi sırnaştı, miyavladı

Sevgiyle başını okşadı

Bir arı vızıldayarak geçti

Kirazın kızardığını seçti

Öten kuşu dinledi

Gülün rengini beğendi

Yaprakların oynaştığını gördü

Anladı ki doğa bunları

Mutluluğu için ördü