Cemal SÜREYA

Güncelleme tarihi: 9 Oca

ve

BİR ŞAİR BAHÇIVANI

Zühal TEKKANAT

Cemal SÜREYA / 1970/ Zühal TEKKANAT

Aşk Bazen Şiiri Yaratır

Bazen de Şairi...

/

" Aşklar da bakım istiyor öğrenemedim gitti "

diyen şair o.

Kolay anlaşılır Garip geleneğini reddeden, imge zengini İkinci Yeni geleneğini başlatanların arasında yer alan, bunu en iyi özümseyen ve en güzel örnekleri veren şair CEMAL SÜREYA...

Aziz Nesin “Jean Paul Sartre ve Cemal Süreya dünyanın en küçük devletleri; ikisinde de bir devlet olabilecek kadar birikim var," dermiş.

Bu övgüye hakkıyla uyacak edebiyat adamlarımızdan biri. Vadideki Zambak, Lenin’den Emperyalizm, Küçük Prens… gibi çevirileri dahil altmışı geçkin kitaba, dar olanaklarıyla Papirüs dergisine de yıllarca imza atmış, ellili yıllarda dil bilen Mülkiyeli bir şair.

9 Ocak 1990'da aramızdan ayrıldı.

Hafızası bu denli zayıf bir toplumda, eğer ki siyaset dayatmıyorsa, unutmaya yetecek bir süredir bu. Ama Cemal Süreya birçok günümüz şairinden daha sahici yaşıyor. Ardı ardına basılan kitaplarıyla, her yıl yapılan anma etkinlikleriyle, adına kurulmuş derneğiyle, güncellenen Papirüs dergisiyle, daha bir duyulur şiiriyle Cemal Süreya asıl şimdi var.

Arkadaşları, eşi dostu, okuru, şiirden anlayanı unutmadı kuşkusuz…

Ne var ki, Nazım HİKMET, Necip FAZIL gibi birkaç kişiyi saymazsak çok örneğini görmediğimiz bu vefanın kaynağı başka. Öze baktığınızda bunun ardında tek kişi var. Hepsini harekete geçiren, Cemal Süreya’yı bir görev gibi almış günümüze taşıyan, şiirine hakkını teslim ettiren bir hanım: Zühal Tekkanat.

Süreya’nın eşi, onun taktığı şiir adıyla Elif SORGUN. Bu ülkede doğmak talihini yaşayan her yazan çizenin, Tanrım hiç olmasa bana böyle bir aşk ver…diyeceği, bitmeyen bir sevdanın yaşayan vefalı bakıcısı…

Şiir de şanslıymış, CEMAL SÜREYA da…

Bazen Aşk ŞİİRİ, bazen Aşk ŞAİRİ yaratır.

MaviADA’yla İkinci Yeni’ye, Cemal Süreya’ya ve kuşkusuz fonda yer alacak ulusal yazına bakmayı düşündüğümde, yirmi bir yıl önce içinden çıktığım bir deprem enkazının ortasında başlayan dostluğumuzla övündüğüm bu değerbilir İstanbul hanımefendisine, ilerleyen yaşına, bozulan sağlığına karşın aydınlık bir zekâ ve bitmez bir dirençle sergilediği olağanüstü mücadeleye, başardıklarına dikkat çekmek, bir farkındalık yaratmaktı amacım.

Çalışmamıza SÜREYA’nın ve TEKKANAT’ın arkadaşlarının yanında deneyimli kalemlerin gösterdiği ilgi doğru seçimimizin kanıtıydı.

Emek verenlere, desteğini esirgemeyen ve dergimize İstanbul temsilcisi olarak da katılıp bizi onurlandıran Zühal TEKKANAT’a da teşekkür ediyoruz.

*

Şenol Yazıcı

*

Bahar, 2012, maviADA

*