top of page

Aşklar İçinde Bir Kentin

İLHAN BERK

Güncelleme tarihi: 27 Oca













Herhangi Bir Kentin

*

İLHAN BERK

*


I

Benim yüzüm bir bayram telaşıdır

Küller ve biraz da deniz artıklarıyla


Ben ki çocuklarla büyüdüm ve

(Bu yüzden uzundur ya biraz kollarım)


Bir denizde bir akşam gittim ölümü

Yosunlar rüzgârlar gözleriyle balıkların


Hâlâ saçlarıma takılmış bulurum

Bir balığın pullarını ve tuzu


Şimdi bir yolu yürüyoruz ya seninle

Birden üçüncü sınıf bir lokantadayız işte


Bir kadın senin ağzınla gülüyor ve

Ne mutlu ne mutsuz.


Nedir mi mutluluk diyorsun

Bir eylülü gitmek belki de böyle

(Eylül ki en kanayan aydır tarihte)


Ve birden o adam gösterisine başlıyor

Yırtılan sesiyle.


Sanki sarı beyaz kara

Sanki bütün ırklar birlikte bağırıyorlar

Ve sanki insanlığın hali.


Ve soruyorum kendi kendime

Lokantalar neden insanlığın haline benzer


Böyle bir dünyadayız işte yürüyoruz yürüyoruz


Ağzımdan diyordum daha çok ağzımdan öp beni

İnsan yaşarken bilmez yaşadığını.


II


Böyle çıktık sonra akşama akşam dediğimize

Bir denize bir denizin birdenbireliğine


Ben aklımdan ağaçlıklı ağaçlıksız yolları geçiyorum

Bir çocuğun yüzünde sanki bir öğle sonuyum


Tam neredeydi şimdi bir türlü çıkaramıyorum

Bir sokak unutmuş sokaklığını gidiyordu


Belki bir resimde yaşamaktan sıkılıp çıkmış geliyordu

Belki de Dul Bayan Suzan Adoni’nin ayininden dönüyordu


Diyordum herhalde bu ikisinden biri olmalı

Bir sokak da çünkü her zaman kendinde değildir


Susuyoruz ve

Sanki dergilerde kalmayı seçmiş şiirler gibiyiz


Hem gün gelir şiirler de eskir biliyorsun

Kalır ama bir yerlerde bir eylülün eylül olduğu


Ben ki dikkatli bir su gibi yaşadım

Seninle ve küllerle.


III


İlk kar Toroslara yağdı diyor bir ses

Yağmış gibi anafor gözlerine


Oturdum sonra gözlerini düşündüm gözlerini buldum orda

Bir deniz gibi uzandım içlerine


Çakıllardan en harlı ateşler yaktım bıraktım

Kaldım öylece uzun çayırında saçlarının


Dedim ki hatırla hatırlamaktır zaman

Bütün dillerde.


Yüzün de odur

Yüzün ki bir ormanın sayısız en sık yerinde

Bir akşamın akşam olduğudur bende


Hem bak tarih de kabarmış bir anıdır

Zaman da. Çarşı gül ağzında


Geçtik denizi öylece indik sonra geceye

Geçmiş gibi bir göğü bir baştan bir başa


IV


Senin bütün bir gün bir sokağı seyrettiğin olmuş mudur

Bir kentin herhangi bir kentin


Şimdi bu kenti tepiyoruz ya

Her kent bir yaradır bende


Bir elmayı ısırıp bırakmak gibi çürümeye

(Belki de sadece bende benim uzun yüzümde)


Bak işte bu sokaktır senin ruhun diyorum

Sokakların da ruhu vardır çünkü (varsa ruh)


Bir kez göçüp gitmiştim de o zaman anladım

Ben bunu. O zaman buldum kendimi


O zamandan beridir her yerdeyim

Bir denizkabuğunda örneğin parçalanışında bir taşın


Böyle oldu işte su yüzüne vurması gibi bir batığın

Benim aşkta aldığım bu upuzun yol


Ağzımdan diyordum daha çok ağzımdan öp beni

İnsan yaşarken bilmez yaşadığını.


İlhan Berk

Gökkuşağı/Deniz Eskisi

16 görüntüleme0 yorum

İlgili Yazılar

Hepsini Gör

Hatırlamalar 2

Cadı Avı

Comments