Ben Öğretmenim

Varsın buz kessin ellerim, ayaklarım

Varsın kar, tipi, boranlar olsun yollarda

Varsın patikalardan yürüyeyim.

Varsın mayınlar olsun,

Uçurumlar olsun kardelen yollarında

Ben bilirim, aydınlık nasıl beklenir;

arkama bakmaz yürürüm.

Toprak çatlağı minik elleri,

Solgun kırçiçeği yüzleri

Harman yerlerindeki sarı başakları

Tarlalardaki kara gözleri

Ya da

Işıltılı semtlerde sevgisiz büyüyenleri,

Kalabalıklarda yalnız yaşayanları,…

Ben bilirim,

Karbeyaz düşleri saklı bende.

Toprağa düşen tohum ne beklerse

var olmak için,

Okul yolundaki çocuk da onu bekler.

Ben bilirim,

Dağları,ovaları ve kentleri yeşertecek onlar

Beyaz güvercinler olup barış için uçacak onlar.

İlk öğrendiklerim hep aklımda:

“ABC…,

Ali koş.

Zeynep ip atla.

Umut erken uyan, aydınlığı yakala.

Biz tüm insanları seviyoruz.”

Ali de Ayşe’yi çok seviyor.

Aliler, Ayşeler ne kadar çok severse birbirini

Düşmanlıklar ve yalnızlıklar,

O kadar uzak olacak dünyamızdan.

Ben öğretmenim.

Her şeyin başı sevgi,biliyorum.

“Hepinizi çok seviyorum” ile

Başlamalıyım her gün derslerime.

Sözde kalmamalıyım.

Gerçek olmalıyım:

Derste, koridorda ve sokakta.

Kedisine araba çarpan

Mehmet ile üzülmeliyim,

Fatma ile ağlamalıyım.

Babası işten atılan Özgür ile

simitimi paylaşmalıyım,

İş ve aş için kafa yormalıyım.

Barış,özgürlük ve adalet için şiirler yazan

Umut ile coşmalıyım.

Ezgi ile neşe dolmalıyım,

Kelebeklerle yarış ediyor;

Çiçeklere basmadan.

Papatyaları suluyor,

Karıncaların yollarını temizliyor.

Yaralı bir ceylanla gözyaşı döküyor, Elif.

Benim de gözlerim pınar olmalı.

Fikriye, Arya, Tuğba ve Yağmur

Hep bir ağızdan şarkılar söyleyip,

Resmini yapıyorlar daha güzel günlerin.

Kapıları, pencereleri sonuna kadar açmalıyım

Kelebekler, güvercinler ve arılar olup kanatlansın

Öğrencilerim.

Rüzgarlarda salına salına

Yağmurun, karın dinmesini beklemeden

Güneşli bir gökkuşağı gününde gibi

Çiçek ten çiçeğe konsunlar,

Zeytin dalları götürsünler

Silahların patladığı tüm ülkelere

Ve buğday taneleri saçsınlar

yoksulların topraklarına.

Ben öğretmenim,

Doğanın kara kalemiyim, tebeşiriyim

Doğayı tüketmeyi değil

Onunla dost olmayı,

Yaşamı paylaşmayı öğretmeliyim.

Bilirim ve öğretirim:

Gerçek bilimde,

Güzellikler felsefede ve sanatta,

Gelişim özgür beyinledir.

Bilirim ve söylerim:

Ben ve emeğim özgürse

Bilim, sanat,felsefe ve yarın özgürdür.

Çocuğun karbeyaz düşleridir

Benim sevgi dolu yüreğim

Hem öğrenir hem öğretirim,

Ben öğretmenim.

*

fazlası için bakınız, maviADA MÜZE

*