Bekleyen Kadının Günü

Kadınım saçlarını tarar aynada,
 Benim parmaklarım değmişçesine.
 Bahçeye çıkıp şarkı söyler içinden
 Sesinden sesim geçmişçesine.
 Güneşin kızarttığı kayısılar gibi
 Aklından ben geçerim güneşlenirken,
 Kızarır al al olur ben öpmüşçesine.

Eğilmiş dikiş diker, gömleğimin düğmesi
 Hayal eder beni, birden ürperir
 İnce bir sızı duyar iğne batmışçasına.
 Çocuğunu göğsüne bastırdığında
 Erkekliğim geçer ta iliğinden

Benimle uzanıp yatmışçasına.

Bir sabah ayrıldım bir akşam kavuştum
 -Ah, olgun dutlar gibi ballanmış gözlerinde-
 saatlerin biriktirdiği o tatlı özlem
 sanki uzak denizlerden dönüyorum,
 karşılar, beni yıllarca beklemişçesine.