Sevgi Duvarı

sen miydin o yalnızlığım mıydı yoksa
 
 kör karanlıkta açardık paslı gözlerimizi
 
 dilimizde akşamdan kalma bir küfür
 
 salonlar piyasalar sanat sevicileri
 
 derdim günüm insan içine çıkarmaktı seni
 
 yakanda bir amonyak çiçeği
 
 yalnızlığım benim sidikli kontesim
 
 ne kadar rezil olursak o kadar iyi

kumkapı meyhanelerine dadandık
 
 önümüzde altınbaş altın zincir fasulye pilakisi
 
 aramızda görevliler ekipler hızır paşalar
 
 sabahları açıklarda bulurlardı leşimi
 
 öyle sıcaktı ki çöpçülerin elleri
 
 çöpçülerin elleriyle okşardın beni
 
 yalnızlığım benim süpürge saçlım
 
 ne kadar kötü kokarsak o kadar iyi

baktım gökte bir kırmızı bir uçak
 
 bol çelik bol yıldız bol insan
 
 bir gece sevgi duvarını aştık
 
 düştüğüm yer öyle açık seçik ki
 
 başucumda bir sen varsın bir de evren
 
 saymıyorum ölüp ölüp dirilttiklerimi
 
 yalnızlığım benim çoğul türkülerim
 
 ne kadar yalansız yaşarsak o kadar iyi

Resim: Gustav Klimt-kanvas tablo