arseneverekliyan38
2 Eyl 20191 dk.
En son güncellendiği tarih: 10 Oca 2022
nefretin en çatal dillisi bende
o yumuşak tınılar söyleyen dilim
peşi sıra kalbim iğne dolu fıçıda...
içimde kaynayan bir yanardağ
ve kan kızılı lavlar akar
duygularımın içine...
nasırlı pençende kıvranıyorum
oysa ki içimdeki deli
tırpanla biçmek istiyor
acısı beni aşan duyguları...
karpuza saplanan bıçak gibi
kalbine saplanmak istiyorum
orada öyle...
oyun taşlarına çevirdin
parmaklarının arasında
günlerce tecavüze uğradım...
yoruldum,
kederli sözcükler birleştirmekten
gözlerin cehennemdir senin...
adaletle bakabilseydin eğer
görecektin,
çaresizlikle tanrıya dökülen gözyaşlarımı
görecektin ömrümün,
kırılan dallarını...
sen hiç bakmayı bilmedin
ama
bu bir gizdi
gayrısına kapıları kilitli
gayrısı el
yetim kalan çocukların düşleri gibi...
kabullenmeyi öğrendim
yalnızlığın ömrü de benim
her insan gibi
gündelik işlerle meşgul
bir koşuşturmaca içerisinde
geçer giderim...
ama yine de
koymam göğsümün orta yerine
senden başka fotoğraf...
oysa ki
der dururum
içimin akarsularına
yeni damlalar katarak...