Bugün de Ölmedim Anne

Yüreğimi bir kalkan bilip sokaklara çıktım
 
 Kahvelerde oturdum çocuklarla konuştum
 
 Sıkıldım, dertlendim, sevgilimle buluştum
 
 Bugün de ölmedim anne

Kapalıydı kapılar, perdeler örtük
 
 Silah sesleri uzakta boğuk boğuk
 
 Bir yüzüm ayrılığa, bir yüzüm hayata dönük
 
 Bugün de ölmedim anne

Üstüme bir silah doğruldu sandım
 
 Rüzgar, beline dolandığında bir dalın
 
 Korktum, güldüm, kendime kızdım
 
 Bugün de ölmedim anne

Bana böylesi garip duygular
 
 Bilmem niye gelir, nereye gider?
 
 Döndüm işte; acı, yüreğimden beynime sızar
 
 Bugün de ölmedim anne...

Ahmet Erhan