maviADA
19 Şub 20181 dk.
Saklanalım çekirdeğimize istesek de terk edemeyiz kendimizi.
Kendimle değil yalnızlığın en acısıylayım kabul
daha da acıklısı kafatasımın içi dışı
hırçın sefil ziyan
sanırdım ki bir ölünün ölçüsü kadardır olasıya en büyük anlanmış
ki dünya bu cırlak ahenkle dönüyor değil
amma çıldırmış bu döngü çıldırmış!
çıldırmış bu çığır yaygısı altında ölü kalanın uğursuz zar suratı
amma iki kan şelalesi, iki toprak bebesi
iki kalıntı gözüme gözüme
duruyor kor
duruyor zor
duruyor kalın
tüm bunlar daha mı hunhar sanki içimizdeki aç canlıdan?
Çağlar üzerinden bakan solmuş bir sesin kendi başına nedir ki dediği
koşar adım düş oluyorum
bağırıyorum gecikmiş bir günüm ben
kısık, kuru, sancılı.