Ah dersem bilin ki; ölüm

ağaçlar,

yas bulutu yaprak gecem

avuçlarımdan damla damla

ay sızar,

kasaba ışıkları kalabalık ağlar...

kör noktasına çizilen

yalnızlığı,

duymaz aynalar...

ah dersem bilin ki; ölüm...

son sigaram,

keder örgüzü günlere ziyan.

ve yalın kılıçtan boşalır

camda yağmur ağlayan

hazin öyküm...

gülmek diye bilinir,

mimiklerimde

mahmuzlanan atların yarasına

sürülen hüznüm...

kör karanlığa sıkılan

sesimi,

görmez tanrılar...

ah dersem bilin ki; ölüm...

*

ÖNEMLİ:

maviADA'nın BÜTÜN SAYILARINI,YAZI ve YAZARLARINI GÖRMEK İÇİN BURAYA TIKLAYIN

*